De weg naar het zuiden was nog een keer met de bus. Na een kort oponthoud omdat we een lekke band hadden kwamen we in Kilwa Masoko aan. Een klein dorpje aan de kust. We waren de enige in ons hotel en hadden een schitterend uitzicht over de zee. ’s Avonds gingen we het dorp in om wat te eten. Op de night market spreken ze alleen maar Swahili dus wanneer we aanschuiven bij een lieve vrouw hebben we geen idee wat we gaan eten. Het blijkt rijst met groente en vis te zijn, we zitten tenslotte aan de kust. De tweede avond wordt ons eten bereid door twee mannen en krijgen we chips ( friet) en rundvlees van de bbq. Het smaakte eigenlijk erg naar pyta gyros uit Griekenland:)! Het eten hier is tot nu toe echt lekker. Ik was voorbereid op alleen maar rijst met bonen, maar dat valt mee. Er is veel invloed vanuit de Indiaanse keuken dus naanbrood en curry’s in overvloed. Ook hebben ze een eigen gerecht wat voornamelijk door mannen wordt gegeten: Ugali. Een combinatie van meel en rijst die je in een sausje moet dippen. Smaakte zelfs voor mij als vrouw lekker.
Om de ruïnes van kilwa kisiwani te bezoeken gingen we met de boot. Een Dhow: dat is een kleine houten boot met een zeil en aangezien de wind niet recht is moesten we erheen laveren. Eindelijk snap ik wat ze daar mee bedoelen. Op het eiland aangekomen bezochten we de ruïnes waarvan vooral de grote moskee erg mooi was.
Na kilwa kisawani gingen we op weg naar Mafia. De reis begon met de bus naar Dar Es Salaam. Ongeveer halverwege hoorden we een harde knal en stopte de bus ineens. Alle lokale mensen stapten uit dus wij dan ook maar. De buschauffeur en de conducteur waren spoorloos verdwenen en we hadden geen idee wat er aan de hand was. Jeroen had even met zijn deskundige oog gekeken en kwam tot de conclusie dat de bus niet verder ging. Er kwam ook wel een hoop rook en water onder de moterkap vandaan. Dus toen stonden we daar in de middle of nowhere… Gelukkig dankzij de hulp van een swahili sprekende zuid-Afrikaan, de enige andere blanke in de bus, konden we met veel moeite een andere bus aanhouden. De bus was eigenlijk vol en daarom moest Jeroen op onze tassen in het gangpad zitten. Alle mensen in de bus begonnen swahili tegen ons te praten maar ik verstond er nog steeds weinig van. Toch nog meer gaan studeren!
Vanuit Dar Es Salaam met het vliegtuig naar Mafia. Dit was echt het kleinste vliegtuig waar ik ooit heb ingezeten. Het was een 1 propeller vliegtuig waar maar 12 passagiers in pasten. Wij zaten vlak achter de piloot en konden alles goed zien. Het vliegveld op Mafia bestond uit een klein gebouwtje wat de terminal moest voorstellen. Met de tuktuk gingen we naar onze bestemming: lodge en duikschool big blu. Waar we begroet worden door Jenny en Warren, een Engels koppel wat de lodge runt. Elke dag duiken of snorkelen en aan het strand liggen en ’s avonds met zijn allen aan een lange tafel eten.
Na 4 heerlijke dagen was het tijd om terug te gaan naar Dar Es Salaam en afscheid te nemen van Jeroen. Midden in de nacht met veel tranen ging Jeroen naar het vliegveld en bleef ik achter in ons hotel, alleen… Heel gek om helemaal alleen te zijn. Vandaag neem ik de bus naar Bagamoyo waar ik Roos (mede cogenoot) ontmoet om nog een paar dagen op het strand te liggen. Maandag is het dan eindelijk zo ver en zal ik beginnen met mijn co-schappen.
Hieronder nog wat foto’s van de vakantie en de volgende keer een verhaal over het leven in het ziekenhuis. Tot snel!
Liefs, xxxx
Hallo Aniek,
Wat een heerlijk verslag weer. Ja, dan zijn wij toch wel verwend met ons vervoer: pech onderweg, bel de wegenwacht. Als de co-schap je niet bevalt, kun je misschien een wegenwacht op gaan zetten. Alleen jammer dat Jeroen er niet bij is. Ja, wat gaan die fijne weken samen toch snel voorbij, vooral bij al die nieuwe culturele bevindingen, die je samen kon delen en samen van genoot. Maar nu kun je in ieder geval veel vertellen en Jeroen weet een beetje waar je over praat. Zoals ik het lees hebben jullie geweldige weken gehad met veel spannende en leuke ervaringen.
De plek die jullie in het vliegtuig hadden krijg je nooit meer: direct achter de piloot! Geweldig! En een volle bus is bij ons wachten op de volgende. Daar wordt het een kwestie van stapelen.
Het duiken zal zeker ook magnifiek geweest zijn.
Aniek, het was weer heerlijk om je verslag te lezen. Veel succes en zie met spanning je eerste co ervaringen tegemoet.
lieve groetjes, Meggy
Hoi Aniek,
Wat een verhaal weer een bus die uitvalt en gewoon niet meer verder rijdt een heel klein vliegtuigje duikervaring en afscheid super om te lezen.
Wij hebben niet zoveel te vertellen alleen dat onze zussendag weer erg gezellig was en dat we veel gelachen hebben we zijn dit jaar naar Rotterdam geweest naar die overdekte markt met heel veel eten en drinken een leuke ervaring,om een keer te zien.
Ga jij lekker genieten van nog een paar dagen zon zee en strand en dan een nieuwe ervaring in het ziekenhuis tot je volgende verslag Liefs Margo dikke kus
Hoi Aniek wat hebben jullie samen weer van alles meegemaakt. Aan de foto’s te zien hebben jullie het samen goed gehad. Jammer dat voor Jeroen zijn vakantie erop zit. Maar goed jij zal ook weinig tijd hebben ws de komende tijd. Ga nog maar een paar dagen lekker liggen in de zon en dan vol aan de bak. Ben benieuwd hoe het ziekenhuis daar is en wacht dus op je volgende verhaal.
Groetjes Kristel xxxx
Hoi Aniek ,
Zo te lezen hebben jullie erg genoten van jullie vakantie! Jij hebt nog een paar dagen en van Jeroen hoop ik binnenkort de verhalen al te horen.
Jullie hebben samen heel wat beleefd een onvergetelijke vakantie lijkt me!
Geniet nog van je vakantie en succes maandag ! En ik kijk uit naar je volgende verslag.
Liefs Hannie xxxx